Weyer parish church

De parochie Weyer aan de Enns werd voor het eerst schriftelijk vermeld tijdens de consecratie in 1259. De bouw van de kerk tot haar huidige vorm gebeurde over de eeuwen heen.
De gotische kerk werd in 1443 uitgebreid en opnieuw gewijd. Van 1848 tot 1852 werd het sacraal gebouw in het kader van een ingrijpende restauratie uitgebreid met de kruisbeuk en het koor.

De kerk bestaat uit een eenbeukig, vier traveeën tellend, gotisch schip met netgewelven. Het transept is aan beide zijden twee traveeën lang met 3/8 sloten. De zuidtoren stamt in het onderste gedeelte uit de gotiek. De kruisgewelven torenkapel is versierd met stucwerk uit 1745. Het driejassige koor rust op kruis- en sterribbengewelven.

In de kerk zijn gotische fresco's bewaard gebleven. Een daarvan - de "Verkondiging van de Heer" - stamt uit het eerste kwart van de 14e eeuw. In het gewelf van het schip bevinden zich de symbolen van de evangelisten, die halverwege de 15e eeuw zijn ontstaan. Beide fresco's werden in 1949 blootgelegd en gedeeltelijk grondig gerestaureerd.

De vier altaren werden in 1532 bijna vernietigd door Turkse aanvallen. Onder de daarna opnieuw gebouwde altaren was er één gewijd aan de heilige Anna. In 1775 werd een nieuwe zijkapel opgericht en in 1881 werd uit de torenkapel een Lourdesgrot gemaakt. 

In 2004 werd tijdens de renovatie het Mariabeeld verfijnd door een bijzondere indeling van de banken en een kaarsentafel, en de Lourdesgrot werd omgevormd tot een "plaats van verzoening", een biecht- en gesprekskamer.

Het hoogaltaar werd in 1661 (Christoph Matthäus Degenhart) vervaardigd en toont de patroonheilige van de parochie Johannes, de evangelist, als ziener op Patmos, aan de voeten van Maria. In 1675 en 1755 werden er wijzigingen aangebracht. In 1847 werd het laatgotische presbyterium afgebroken en opnieuw gebouwd aan het oude schip. Het is, naast de Maximiliaanskerk in Linz, het vroegste gebouw in neogotische stijl in het land.  

Bijzonder vermeldenswaardig is het Marialtaar, dat naast de andere drie altaren na de Turkse storm opnieuw gewijd werd. In 1628 ontving het als hoofdplastiek een "Maria met het Kind" van Hans Spindler. Dit genadebeeld "Maria Troost" te Weyer ontwikkelde zich tot een bedevaartsoord. Het Anna-altaar toont een houten plastiek van de "Anna Selbdritt" (1535) en begeleidende figuren van de heilige Johannes de Doper en de heilige Leopold.    

De preekstoel werd in 1711 door de timmerman Bartholomäo Riedelsberger uit Weyer gebouwd. In het schip staan enkele barokke beelden, gedeeltelijk uit de 17e eeuw. In de kerk is verder een gotische doopvont, een barok Franschenwasserbekken en verschillende gotische en barokke grafstenen. De klok werd in 1711 gegoten.

De geschiedenis van de inrichting is uitgebreid met nieuwe objecten van de in Weyer woonachtige beeldhouwer Alois Lindenbauer.

De in heel Europa gerenommeerde en in Weyer geboren kunstenaar Siegfried Anzinger ontwierp voor de parochiekerk Weyer twee glas-in-loodramen. Hij heeft elk raam als vrouwen- en mannenraam geconcipieerd en ook met het gangbare symbool gemarkeerd. Elk raam bestaat uit zes velden die tot een eenheid zijn verbonden.
Een gedetailleerde beschrijving van de motieven vindt u op de website van de parochie Weyer