Pfarrkirche St. Martin im Mühlkreis

De parochie werd voor het eerst vermeld in documenten in 1242. 200 jaar later werd ze onafhankelijk en sinds 1580 wordt ze permanent verzorgd door de Augustijner kanunniken van St Florian.

De kerk zelf is van romaanse oorsprong (rond 1150). Door de verwoesting van de kerk in een van de successieoorlogen werd het noodzakelijk om rond 1320 een kerk te bouwen in de stijl van de hooggotiek. Rond 1400 werd de kerk uitgebreid tot een tweebeukige hallenkerk en in 1519 werd als gevolg van een schenking de huidige doopkapel (toen bekend als St Mary's Chapel) gebouwd aan de zuidkant in de laatgotische stijl.
In de 18e eeuw werden barokke verbouwingen en uitbreidingen uitgevoerd: een sacristie aan de noordkant (die in 1978 werd afgebroken), de kerktoren werd in 1741 ommanteld en verhoogd en in 1779 werd een mortuariumkapel (nu in gebruik als sacristie) toegevoegd.
100 jaar later werden tijdens de regotisatie een altaar, een preekstoel en nieuw interieurmeubilair gemaakt, die echter maar net iets minder dan 100 jaar konden overleven omdat de kerk niet langer voor liturgische doeleinden werd gebruikt: Om te voldoen aan de liturgische eisen van het Tweede Vaticaans Concilie werd de kerk in 1978/79 vergroot en werd het altaar verplaatst naar het midden van het schip. De eerdere oost-west oriëntatie werd verlegd naar een zuid-noord oriëntatie, wat verder werd benadrukt door de verplaatsing van het Sint-Maartensraam, dat dateerde uit de Middeleeuwen.

In 2013 werd het koor opnieuw ontworpen. Op basis van een idee van Prof. Frank Louis ontwierp de kunstenaar Gabriel Berger uit Aigen het nieuwe altaar, dat gebaseerd is op het idee om Sint-Maarten te delen: De ambo werd uit een blok graniet gebroken - waardoor het werd opgedeeld in een altaartafel en een ambo.
De zes rechthoekige glaspanelen (gemaakt tussen 1380 en 1410) in het rechter dubbel-lancetvenster van de doopkapel zijn waarschijnlijk de oudste juwelen in de kerk. Ze tonen Maria Magdalena (met een pot zalf) en Catharina van Alexandrië (met wiel en kroon) op de bovenste rij. Daarnaast staan Sint Christoffel met het kindje Jezus en markgraaf Leopold III met de kroon van de graaf en een zwaard. Op de tweede rij daaronder staat Sint Maarten - de beschermheilige van de kerk - als ridder te paard. Rechts daarvan staan Maria met het kindje Jezus en de heilige Dorothea van Caesarea (met een kroon en fruit in een mand). Op de onderste rij staan de wereldlijke weldoener Georg Volkrä (in harnas en met het wapen van een kraai) en de geestelijke weldoener, een pastoor in een kazuifel en het wapen van de kerk.
De doopvont, rond 1460 gemaakt van plaatselijk Plöcking-graniet en waarschijnlijk in de 20e eeuw gerestaureerd, is samen met de zes gebrandschilderde ramen een van de oudste onderdelen van de kerk.