Parish Church of Bad Schallerbach

Schallerbach was oorspronkelijk een van de vier dorpen in de voormalige gemeente en parochie Schönau.

De wijk kende aan het einde van de Eerste Wereldoorlog (1918) een snelle groei na het boren van de thermale bron. In kuuroord Bad Schallerbach bleek de bouw van een parochiekerk noodzakelijk, nadat de Raphaelskapel - de eerste kerk in het dorp - te klein werd. In 1960 werd de parochie Schönau omgedoopt tot parochie Bad Schallerbach.
Het parochiecomplex (parochiekerk met parochiehuis en parochiezaal) werd in de jaren 1956-58 gebouwd volgens de plannen van de lokale architect Hans Feichtinger. De opdrachtgever was Dr. Franz Tauber, priester en pastor in Bad Schallerbach. Hij bouwde het nieuwe godshuis met behulp van donaties (voornamelijk van leden van de Rozenkransboetekruistocht).
De kerk is een Mariakerk en herinnert aan de 100-jarige jubileum van de Mariaverschijningen in Lourdes.
De bronzen deuren bij de kerkportaal stellen Maria voor, een vrouw die ook in moeilijke en pijnlijke situaties van haar leven volledig op God vertrouwde (Koningin van de Smart - linker deur), die verheerlijkt wordt (Koningin van de Roem - rechter deur) en tot wie gelovige mensen uit alle tijden zich hebben gewend (Schuilmantelmadonna / Moeder van Barmhartigheid - middelste deur).
Ook het betonglasraam aan de zuidgevel verwijst met zijn grote "M" en de sterren naar Maria.
De torenkapel aan de westzijde bevat de fundamentsteen uit de grot van Lourdes.
De kerk is als een hallenkerk gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een ingetrokken, verhoogd presbyterium en een galerij. De kerkruimte is groot en krachtig, het open dak met zichtbare houten spanten en houten dakbedekking geeft de ruimte extra ruimtelijkheid.
Het uiterlijk is harmonisch door de grootteverhouding van de Gulden Snede.
De inrichting van het interieur (ramen, mozaïeken, altaarstukken, bronzen werk, tabernakel, portaltaferelen) is - net als in de Schönauer kerk - van prof. Max Spielmann.
De gekleurde ramen, in lood gevat en met zwarte verf beschilderd, hebben door verschillende glasdiktes en oppervlaktes een bijzondere helderheid (Links vooraan: Maria verschijnt aan de herderskinderen in Fatima. Vervolgens de geheimen van de Glorieuze Rozenkrans: Opstanding van Christus, Hemelvaart, Zendingsfeier van de Heilige Geest, opname van Maria in de hemel, kroning van Maria. Rechts vooraan: Verschijning van Maria voor Bernadette in Lourdes. De andere ramen tonen de geheimen van de Vreugdevolle Rozenkrans).
De ruimte wordt gedomineerd door het altaarstuk met het thema "Lichtkring van God in tegenstelling tot de duisternis van de wereld".
De gestileerde regenboog, die de drie-eenheid God omringt, stelt een brug voor tussen God en de mensen, een teken dat God de mens nooit verlaat.
Links vindt de kijker scenes uit het Oude Testament (val van de engelen, uitzetting uit het paradijs, torenbouw van Babel, de dans rond het gouden kalf), rechts beelden uit het Nieuwe Testament (zoektocht naar onderdak, kindermoord te Bethlehem, steniging, Jezus voor Pilatus).
Als verwijzing naar de tegenwoordige tijd zijn oorlog en onvrede tussen mensen, aan de frontlijn en in het thuisland, afgebeeld.
In het onderste gedeelte van het wandmozaïek zie je Maria, zoals ze aan Bernadette verschijnt, evenals de genezing van een blinde en een lamme in Lourdes. Ook al komt sommige weergave misschien niet overeen met het hedendaagse theologische begrip, het hele kerkgebouw getuigt ervan dat het geloof versterking en genezing kan brengen.
Naast het altaar staat iets verhoogd een kruis met een bronzen slang. Dit herinnert aan de reddende kracht die toekomt aan degene die zich vertrouwvol tot God wendt (Numeri 21,4-9).
Twee wandtapijten in rood-oranje tinten met de thema's "Paden" (links) en "Kruis" (rechts), gemaakt door de Wener kunstenares Franka Lechner, hangen aan weerszijden aan het begin van de altaarruimte. Ze geven de ruimte een warme noot en zijn een contrast met de heldere koele marmer.
Een bijzonderheid van de parochiekerk is het orgel van de Tiroler orgelbouwmeester Johann Pirchner, met drie manualen, 35 registers en 2454 pijpen. Het werd in 1979 aan de Heilige Bernadette gewijd en naar haar Bernadette-orgel genoemd.
De met drie stations uitgebreide kruisweg (mozaïek) aan de linkerkant van het schip nodigt uit tot navolging.
Voor de buitengevel van het parochiehuis maakte de kunstenaar Hoffmann-Ybbs een fresco dat Jezus en Petrus bij de rijke visvangst toont (Lukas 5,1-11).

De nieuwe kapel
Onder pastoor Mag. Gilbert Schandera werd in de jaren 1999/2000 de oostelijk gelegen kapel bouwkundig veranderd (oost-westoriëntatie met nieuwe apsis) en artistiek opnieuw ontworpen door Christian Bartel en Andrea Pesendorfer (beide Kunstuniversiteit Linz).
De meditatieve vieringsruimte heeft als centrum een lichtkruis van plexiglas, dat het buitenlicht weergeeft. Het lichtkruis wijst erop dat het kruis in de christelijke opvatting altijd slechts een doorgang is, nooit een eindbestemming. Het laatste is altijd de opstanding, het licht, de vreugde.
Kruis en licht zetten zich zowel in de twee wandtapijten van Andrea Pesendorfer voort als in de rode en gele kleurstrepen in de ruimte.