Ruine Wildenstein

Legende Plein

Kasteel Wildenstein werd gesticht in de 11e - 12e eeuw, gelegen aan de oude ijzeren weg door het Wildensteiner Woud, en was volgens de legende het kasteel van een roofridder. Het was het enige kasteel in het Binnen-Salzkammergut. Vanaf 1419 was Wildenstein de zetel van de keizerlijke gouverneurs. (Het Salzkammergut was sinds 1311 een koninklijk of hertogelijk landgoed, een staat in een staat). Wildenstein staat op een steile rotsachtige uitloper en bestaat uit een hoog en een laag kasteel. Toen het in 1715 voor de tweede keer afbrandde, werd het aan zijn lot overgelaten. Volgens de legende was Wildenstein ooit het kasteel van een roofridder en er wordt verteld over een betoverde jonkvrouw die in het afgebrande kasteel op verlossing wacht. Alleen een jongeman die in de nacht van volle maan de dreiging van een negenkoppige draak weerstaat, kan de jonkvrouw verlossen en wordt beloond met een schat die in de ruïnes verborgen ligt. Als je vanaf de ruïnes verder in westelijke richting loopt, kom je bij de vijverweide, waar vroeger de visvijvers van kasteel Wildenstein waren. Er wordt gezegd dat het dorp Lauffen ooit via een geheime ondergrondse gang verbonden was met kasteel Wildenstein. In die tijd was Lauffen een belangrijk handelscentrum.