Tassilo-Quelltempel

De beroemde Tassilobron borrelt nog steeds op in het voorplein van dit tempelachtige gebouw en het geneeskrachtige water wordt naar het gezondheidscentrum geleid, dat beschikt over de beste jodiumhoudende pekelbronnen in Midden-Europa.
De bron in zijn neoklassieke domicilie wordt al sinds de prehistorie gebruikt en staat al sinds de Illyrische periode bekend als zoutbron. De bron werd in 777 door de Beierse hertog Tassilo III samen met 3 zoutketels aan het klooster Kremsmünster geschonken. Naast de zoutproductie werd het water gebruikt om schurft te behandelen en om "Kropfbrot" (struma brood) te maken.
Matthias Steppich uit Pfarrkirchen en de Bad Hall-ondernemer Alois Urlaub gebruikten de geneeskrachtige bron vanaf 1827 voor het eerst als kuuroord en geneesmiddel.
In 1841 schonk de Weense koopvrouw Maria Selig deze brontempel uit dankbaarheid voor de genezing van haar dochter door de jodiumwaterkuur.
Tijdens werkzaamheden aan de bron werden twee munten uit de Romeinse tijd (keizer Antonius Pius, 138-161) gevonden.