Hochzeitskreuz

Het trouwkruis ligt onder de Falkenstein, iets verhoogd boven de oever van het meer. Groot wegkruis uit 1609, opgericht door de aartsbisschop. Legende van een verdronken huwelijksfeest.

De legende van het huwelijkskruis:
In de buurt van de Fürberg, aan de oever van de Wolfgangsee, stond het huis van de "kwade Marthe", zoals de mensen uit de buurt haar meestal noemden.

Ondanks haar beruchte verraad en kwaadaardigheid besloot de Junker Stollhammer uit St. Gilgen om de hand van haar enige en mooie dochter te vragen. De mensen van het dorp bewonderden hem om zijn moed.

Omdat de liefde van de jonker voor de mooie Käthchen boven alles ging, gaf hij niet op totdat er een geschikte dag voor de bruiloft was gevonden en het bruiloftsfeest kon worden besteld.
Alsof het lot het wilde, brak er aan de vooravond van de bruiloft een verwoestende brand uit in de schuur van de moeder van de bruid.

Al snel had zich een menigte mensen rond de plaats van de brand gevormd en je kon letterlijk voelen dat de aanwezigen de slechte Marthe dit lot misgunden.

Koudhartig poneerden ze de wildste theorieën; sommigen zagen de duivel aan het werk, wiens wraak op haar allang had moeten plaatsvinden, terwijl anderen achter gesloten deuren kwaadaardig spraken over het feit dat onrecht niet gedijt. Geen van hen sprak een woord van medeleven.

Toen de "kwade Marthe" plotseling verscheen, trok de menigte zich vol afschuw terug, niet in de laatste plaats omdat Marthe met haar roetzwarte gezicht de trekken van een heks had aangenomen. Ze stond op de schamele resten van haar bezittingen, onherkenbaar verkoold, en begon de vreselijkste beledigingen en verwensingen aan het adres van God en de wereld.

Ze negeerde nadrukkelijk de smeekbeden van sommige mensen om zich te onthouden van deze vreselijke en godslasterlijke uitspraken.

Na een tijdje sprak ze weer:
"Nu er niets meer over is van wat ik ooit bezat en er dus niets meer is waarin of waarop ik het bruiloftsfeest kan houden, moet ik een poging wagen met een ander element. De bruiloft zal plaatsvinden op het ijs van het Wolfgangmeer. Moge het mij niet vijandig gezind zijn!"

Ze aarzelde geen moment om de voorbereidingen voor het feest op het ijs in gang te zetten. De bruiloftsgasten probeerden haar tevergeefs van haar plannen af te brengen. Zelfs haar toekomstige schoonzoon, die meer dan verbaasd was dat hij zijn bruiloft buiten en dan ook nog over de bodem van de Wolfgangsee zou vieren en die alles probeerde om haar op andere gedachten te brengen, moest toegeven dat hij faalde.

Toen alle voorbereidingen klaar waren, kon het feest op het ijs beginnen. De gasten dansten de hele nacht door, vergaten alle gevaren van het ijs en raakten zelfs in een vrolijke stemming, vooral de moeder van de bruid zelf.
Alleen de bruid en bruidegom hielden zich door een slecht voorgevoel wat meer op de achtergrond dan gebruikelijk was voor een bruidspaar.

"Luister alsjeblieft, mijn man, naar wat ik je te vertellen heb," onderbrak ze hun stilte, "Gisteren, toen de moeder stond te vloeken en te zeuren op de ruïnes van haar landgoed, had ik het gevoel alsof ik een lange, zwarte figuur uit het meer zag oprijzen. Met opgeheven hand bedreigde ze de moeder!"......Da! Kijk!"

Toen de schildknaap zich omdraaide, kon hij het onheil al zien. Het ijs begon onophoudelijk te kraken onder hun voeten.
Net voordat de eerste grote scheuren in het ijs ontstonden en alle gasten en de oude Marthe door het meer werden opgeslokt, redde het bruidspaar zichzelf met een gewaagde sprong naar de oever. Van daaruit moest het doodsbange paar hulpeloos toezien hoe de dramatische gebeurtenissen zich ontvouwden.

Hierna werd Käthchen langdurig en ernstig ziek. Toen ze na maanden eindelijk weer kon opstaan, nam haar man haar mee naar de kerk in St Gilgen waar ze elkaar het jawoord hadden gegeven. Terwijl ze voor het prachtige huwelijksaltaar zaten, besloot Junker Stollhammer een kruis op te richten op een rotsblok dat uit het Wolfgangmeer stak, niet ver van de plaats van het ongeluk, als dank voor de redding van hem en zijn vrouw.
Het zogenaamde bruiloftskruis staat vandaag de dag nog steeds op deze kleine rots.